sp11

Ukujalus Amazonkus i koledzy, czyli jak stworzyć stworka plastikożercę

Długouchego, małego, bezszelestnego i niezwykle ekologicznego Ukujalusa wymyślili nauczyciele - uczestnicy szkolenia zorganizowanego w ramach projektu Szkoła Wspierająca Uzdolnienia. Zwierzątko odżywiające się drobnoustrojami i plastikiem to „efekt” ćwiczenia rozwijającego płynność i oryginalność myślenia.

Wyobraźnia nie zna granic! Wtłoczeni w konkretne ramy i schematy działania nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak wielkie pokłady twórczego i kreatywnego myślenia tkwią w naszych głowach. Przekonali się o tym nauczyciele uczestniczący w kolejnej już części czterdziestogodzinnego szkolenia z projektu Szkoła Wspierająca Uzdolnienia. Szkolenie pt. Podstawy psychodydaktyki twórczości w projekcie edukacyjnym poprowadziły dr Monika Modrzejewska – Świgulska, adiunkt z Uniwersytetu Łódzkiego oraz Dorota Kulesza, dyrektor Gimnazjum Niepublicznego im. ks. Jana Twardowskiego w Zabierzowie Bocheńskim – szkoły, która wypracowała własny autorski projekt rozwijania kreatywności – Szkolną Ligę Twórczości. W szkoleniu wzięło udział blisko 40 nauczycieli ze szkół podstawowych realizujących IV edycję SWU i 16 osób z gimnazjów uczestniczących w I edycji SWU.

Szybko się okazało, że grupa ma wyjątkowe predyspozycje do realizacji celów projektu. Wymyślone na potrzeby chwili tajemnicze zwierzaki zachwycały oryginalnością i funkcjonalnością. Oprócz tytułowego Ujukalusa, czyli futrzakusa - trąbulusa powstały: Języcznik włochatnikowy, Amazonius Niepospolitus Puchatus, czyli Amnipu Punima oraz Fanpuszek domu. Nauczyciele przygotowali szczegółowe „profile” tajemniczych stworzeń, nie pomijając ich systemów wydalniczych i sposobu rozmnażania. Każdego z nich zilustrowali i zaprezentowali na publicznym forum. I tak, dla przykładu, Ujakulus ma chwytne łapki przednie do zbierania paproszków, jego długie uszy przydatne są do otulania małych dzieci lub rozgrzewania zmarzniętych stóp. Kolorem dostosuje się do każdego mieszkania. Z kolei Amnipu - Punima jest hipoalergiczny, zmienia kolory w zależności od nastroju domowników, dzieciom mruczy kołysanki, starszym hip – hop, a w razie potrzeby zadziała jak alarm samochodowy.

Jesteśmy pełni podziwu dla wielkiego zaangażowania i otwartości uczestników, którzy za chwilę przekażą swoja wiedzę i zdobyte umiejętności swoim uczniom. Tak trzymać!

Projekt od 2005 r. realizowany jest przez Mazowieckie Samorządowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli Wydział w Płocku, Polskie Stowarzyszenie Kreatywności oraz Stowarzyszenie Inicjatyw Edukacyjnych „Delta”. Koordynatorem jest Elżbieta Lemańska, konsultant MSCDN Wydział w Płocku.